Hoe ontstaat een salary split?

Een voorbeeld uit de praktijk: een werknemer woont in Nederland en is in dienst bij een Nederlandse werkgever. De Nederlandse werkgever houdt de aandelen in een Belgische dochtermaatschappij. De werknemer werkt op kantoor in Nederland. Eén dag in de week werkt hij op kantoor in België voor de Belgische entiteit. De kosten voor deze werkzaamheden factureert de Nederlandse werkgever aan de Belgische entiteit. Ook in dit scenario ontstaat waarschijnlijk een salary split op het loon van de werknemer, ondanks dat hij minder dan 183 dagen in België werkt.

De werknemer is fiscaal inwoner van Nederland. Nederland mag belasting heffen over zijn wereldinkomen op grond van de Nederlandse nationale wet. Het wereldinkomen is het inkomen waar dan ook ter wereld genoten.

De werknemer werkt een dag in de week op Belgisch grondgebied. België zal hoogstwaarschijnlijk ook een heffingsrecht kennen over inkomen voor werkzaamheden op haar grondgebied. Zo ontstaat dubbele belastingheffing.

Om dubbele belastingheffing te voorkomen, sloten Nederland en België een belastingverdrag. In dit verdrag spraken beide landen af dat het woonland van de werknemer belasting mag heffen over arbeidsinkomsten. Dit is anders als de werkzaamheden op Belgisch grondgebied verricht worden. België mag dan heffen voor zover het inkomen ziet op werkzaamheden daar. Nederland verleent voor dit deel voorkoming van dubbele belasting. De salary split ontstaat dus op grond van (inter)nationale wetgeving. 

183-dagenregeling is waarschijnlijk niet van toepassing

De uitzondering op bovenstaande regeling is de 183-dagenregeling. Deze regeling voorkomt dat werknemers direct belastingplichtig worden in een land als ze hier maar zeer kort werkzaam zijn. Om de 183-dagenregeling te kunnen toepassen moet echter aan een aantal cumulatieve voorwaarden worden voldaan.

Beloningen ontvangen door een inwoner van Nederland voor een in België uitgeoefende dienstbetrekking zijn slechts in Nederland belastbaar, als:

1. de werknemer minder dan 183 dagen in een periode van twaalf maanden beginnend of eindigend in het belastingjaar in België verblijft; en
2. de beloningen niet worden betaald door of namens een Belgische werkgever (er is sprake van een verdragswerkgever); en
3. de beloningen niet ten laste komen van een vaste inrichting of een vaste basis, die de werkgever in het andere land heeft.

De doorbelasting van kosten triggert salary split

De werknemer in deze casus woont in Nederland en is in dienstbetrekking bij een Nederlandse werkgever. De werknemer werkt echter ook feitelijk in België voor de Belgische werkgever. De Nederlandse werkgever brengt deze kosten ook in rekening aan de Belgische entiteit. Aan de tweede voorwaarde voor toepassing van de 183-dagenregeling wordt dus niet voldaan. Ondanks dat de werknemer minder dan 183 dagen in België werkzaam is, ontstaat toch een salary split op zijn loon.  

Mogelijk zou dit anders zijn als de werkzaamheden van de werknemer anders ingericht waren en hierbij de kosten voor werknemer niet individueel toerekenbaar doorbelast zouden worden tussen de entiteiten.

Vergelijkbare wetgeving geldt voor meerdere landen

Nederland sloot met veel verschillende landen wereldwijd vergelijkbare belastingverdragen. De bovenstaande casus kan in vele landen vergelijkbaar uitwerken. Let daarom goed op bij werkzaamheden bij en voor groepsmaatschappijen buiten Nederland of er mogelijk sprake is van een verdragswerkgever.

Daarnaast is het volgens ons belangrijk om bij het vaststellen van een methode voor doorbelasting van kosten tussen entiteiten rekening te houden met de eventuele consequenties voor uw werknemers.

Meer weten?

Bij ABAB zijn we graag van betekenis. Door kennis te delen, advies te geven en voor inzicht te zorgen. Wilt u meer weten over werken met medewerkers in verschillende landen? Neem contact op met met Clea Cremers, global mobility specialist - tax, via telefoonnummer 077-3217715 of stuur Clea een e-mail.